Wydarzenia z 2019 roku

1.01.2019 r. – Kolęda w naszym Domu

   Okres Bożego Narodzenia nierozłącznie kojarzony jest z rodzinnym kolędowaniem oraz z przypadającą na ten czas tak wyjątkową, bo odbywającą się raz w roku wizytą duszpasterską. Kolęda jest przede wszystkim po to, by ksiądz mógł spotkać się z parafianami. I właśnie dziś witamy w naszym Domu Ks. Proboszcza Marka Pietkiewicza i Ks. Mateusza Pobihuszka. Nasze spotkanie miało początek w kaplicy gdzie kapłani przywitali Siostry i Mieszkanki, była krótka modlitwa, kolędowanie i oczywiście pokropienie wodą święconą.

Polski zwyczaj kapłańskiego kolędowania znalazł prawne oparcie w obowiązującym od 1983 roku Kodeksie Prawa Kanonicznego. Ustalając posługę pasterzowania (kanon 529 1 – troska o wszystkich wiernych, troska o chorych parafian, troska o biednych i cierpiących, troska o błądzących i grzeszących, pomoc małżonkom i rodzicom), Kodeks wymaga od proboszcza znajomości wszystkich wiernych powierzonych jego pieczy. Tak więc kapłani przeszli do wszystkich Mieszkanek, rozmawiając z nimi i śpiewając kolędy.

Jej kulminacyjnym punktem jest wspólna modlitwa z prośbą o błogosławieństwo dla mieszkańców. Każda z nas otrzymała oczywiście pamiątkowy obrazek. Z kolędą łączona jest tradycja umieszczania na drzwiach domu symboli: C+M+B. Św. Augustyn odczytuje w nich myśl: „Christus Multorum Benefactor” (Chrystus dla wielu jest dobroczyńcą). Istnieje też ich starochrześcijańskie tłumaczenie: „Christus Mansionem Benedica”

(Niech Chrystus błogosławi temu mieszkaniu).

Nasze spotkanie kolędowe zakończyło się ponownie w kaplicy odmawiając koronkę do Bożego Miłosierdzia. Zadbajmy więc, by odwiedziny naszych duszpasterzy przeżywać w duchu radości płynącej z Tajemnicy Wcielenia, w duchu modlitwy w rodzinnym gronie, a otrzymane od Boga błogosławieństwo niech chroni nasz dom, rodziny i umacnia nas na drodze życia chrześcijańskiego.

3.01.2019 r. – Gdzie Ty mieszkasz, gdzie ???

Zaprosiłyśmy dziś wszystkich Domowników i Gości na spotkanie kolędowe. Ciągle jeszcze trwa czas radosnego świętowania Bożego Narodzenia, Kapłani spotykają się z Parafianami na spotkaniach kolędowych a my przedstawiając tradycyjne jasełka, kolędujemy radośnie.

Serdecznie witamy wszystkich miłych gości
Chcemy Wam dziś sprawić wiele radości.
Jeśli się zdarzą pomyłki czasami
To wy nam wybaczcie i pomóżcie brawami.

Idziemy tu do Was z nie lada kolędą
Ciekawe tu rzeczy opowiadać będą
Jako, że Polacy w tradycji to mają
I co roku o tej porze Jasełka przedstawiają
Więc my także z weselem chcemy kolędować
I małemu Jezusowi serca ofiarować.

A zatem prosimy niech każdy posłucha
I w radosnym nastroju niech nadstawi ucha.
Uczcijmy pieśniami i swymi sercami Boga między mami.

Listonosz: Wysyłam listy do każdego, by Króla powitać nowego. W naszej pięknej krainie, szczęście i pokój popłynie.

Maryja i Św. Józef:
Wszystkie wasze dary przydadzą się w ciężkiej potrzebie
A Boska Dziecina nie zapomni w niebie.
Z wdzięcznością przyjmuję wasze wszystkie dary,
Jako najpiękniejsze, najmilsze ofiary.
Czcijcie Pana swego, wasze polskie łany,
Kochajcie wasz kraj ukochany.
W dobrej czy złej doli, Bogu zawsze wierni
I dla biednych ludzi bądźcie miłosierni.

Dziękujemy wszyscy Przeczystej Panience i Tobie Józefie Święty
Za przyjęcie nas biednych w tej stajence.

Listonosz: Niech Was błogosławi ta Boża Dziecina i niech zawsze szczęście się Was trzyma.

Tak pożegnał się z nami główny prowadzący – listonosz. Wszyscy Goście wyrazili swoją wdzięczność gromkimi brawami a Siostra Dyrektor serdecznie podziękowała za przygotowanie i przeprowadzenie jasełek. Wyraziła swoje ogromne zadowolenie i uznanie dużym koszem pysznych słodkości. Dziękujemy !!!

15.01.2019 r. – Bal karnawałowy w naszym Domu

Karnawał uroczyście rozpoczęty a w nim przeżywamy dziś prawdziwy bal … .

Nasi mili przyjaciele Ala i Mariusz K. razem ze sprzętem od samego rana są w gotowości.

Siostra Dyrektor Józefa Bura od kilku dni porusza ten temat a wszyscy pracownicy są w gotowym rynsztunku. Mamy jednak jeszcze dziś miłe niespodzianki gdyż świętujemy radosne imieninki.

Tak więc na rozpoczęcie nasz Kapelan O.Wojciech R. OMI gra i śpiewa uroczyste Sto lat a Siostra Dyrektor składa miłe życzenia, oczywiście obdarowując prezentem. Solenizantki z otwartym sercem przyjmują serdeczne życzenia, upominki i oczywiście najmilsze uściski. Potem dobra kawa i pyszne słodkości w koleżeńskim gronie. I aura robi się bardzo uroczysta, miła i serdeczna.

W naszej placówce bale były i są atrakcyjną i bardzo lubianą przez Mieszkanki formą rozrywki, dostarczającą im wielu przeżyć i radości. Już sam wystrój świetlicy napawa radością. Dziewczęta powystrajane w pięknych strojach z karnawałowymi dodatkami. Pani Ala z Mariuszem rozpoczynają tańce i zabawy wcześniej pieczołowicie przygotowane. Warunkiem udanego balu jest opracowanie programu zabaw i konkursów.  Trzeba tę zabawę przygotować wcześniej, planując ją dokładnie i gromadząc rekwizyty, co zapewni jej atrakcyjną formę, zadowolenie i radość uczestników.

Chociaż czas znika nieubłaganie u nas dzień ciągle wesoły. Dziewczęta ani myślą o zakończeniu zabawy. Jest cudownie. Dziękujemy serdecznie Siostrze Dyrektor, Ojcu Wojciechowi, Siostrom, naszym miłym  Ali i Mariuszowi,  oraz wszystkim, którzy przyczynili się do tych wielkich przeżyć.  Bóg zapłać !!!

11.02.2019 r. – Świętujemy XXVII Dzień Chorego.

   W tym roku tematem Dnia Chorego są wypowiedziane przez Jezusa słowa „Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie” (Mt 10,8). Są to słowa wypowiedziane przez Jezusa, gdy wysłał apostołów do szerzenia Ewangelii, aby Jego Królestwo było propagowane przez gesty bezinteresownej miłości. Dziewczęta na to nasze spotkanie modlitewne wprowadzają świąteczną aurę śpiewając Maryjne piosenki i recytując wiersze. Pragniemy Wielbić Boga i Jego Matkę i radować się tym pięknym dniem spotkania z Jezusem Eucharystycznym.

Przed spotkaniem koniecznie trzeba wszystko dobrze przygotować … .

Matko, kochana i zasmucona,
Bądź przewodniczką w szukaniu dróg!
Rozjaśniaj mroki naszej wiary.
Przytul do serca, gdzie mieszka Bóg

Od CIEBIE można uczyć się siły życia
Ty pokazujesz, jak kochać świat
Spojrzyj w me serce Najświętsza Pani
I proszę usłysz, nasze błagania…

Przybywamy by trwać na modlitwie przy Jezusie wraz z Maryją, którą nazywamy Lekarką Chorych. Dziewczęta włączają się w animację Mszy Św. Jedna z nich czyta inna śpiewa psalm responsoryjny a kolejne recytują modlitwę wiernych.

   Kościół – Matka wszystkich swoich dzieci, zwłaszcza słabych – pamięta, że gesty wielkodusznego daru, jak te Miłosiernego Samarytanina, są najbardziej wiarygodną drogą ewangelizacji. Opieka nad chorymi wymaga profesjonalizmu i czułości, bezinteresownych gestów, niezwłocznych i prostych, jak zwyczajny dotyk, poprzez które daje się odczuć drugiemu, że jest „ważny” – pisze Papież Franciszek. Życie jest darem od Boga, jak napomina święty Paweł: „Cóż masz, czego byś nie otrzymał?” (1 Kor 4,7). I tu właśnie Jezus Miłosierny w dłoniach Kapłana zbliża się do każdego tak bardzo blisko. Czujmy Jego dotyk, miłość .. . Dzisiaj jednak ci spośród was, którzy niosą za Chrystusem krzyż choroby, niepełnosprawności czy podeszłego wieku, otrzymają błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem, każdy oddzielnie. Chrystus bowiem o każdym z was mówi Papież Franciszek, pamięta, widzi was oddzielnie, zna dobrze cierpienia i udręki każdego i każdemu błogosławi, byście za Nim i razem z Nim szli królewską drogą krzyża, która prowadzi do zwycięstwa , do życia wiecznego, do zmartwychwstania. Nie jesteście zagubieni w tłumie i zapomniani. Pamiętajcie o tym, gdy za chwilę Chrystus, niesiony w Najświętszym Sakramencie, podejdzie do każdego z was. Pamiętajcie o tym, gdy z Jego błogosławieństwem powrócicie do swoich mieszkań A teraz otwórzcie swoje serca i przyjmijcie Chrystusa, który jest naszą drogą, światłem i życiem .

    I w tym cudownym nastroju, wsparci duchową mocą śpiewając Po górach, dolinach rozlega się dzwon … adorowaliśmy Jezusa ukrytego w Najświętszym Sakramencie. Serca nasze napełnione listem Papieża  w Orędziu papieża Franciszka na XXVII Światowy Dzień Chorego 2019 r. zapamiętają tę piękną naukę  „… Wzywam Was wszystkich, na różnych poziomach, do promowania kultury bezinteresowności i daru, niezbędnych do przezwyciężenia kultury zysku i odrzucenia. Katolickie instytucje opieki medycznej nie powinny wpadać w myślenie biznesowe, ale dbać o opiekę nad człowiekiem, bardziej niż o zysk. Wiemy, że zdrowie jest relacyjne, zależy od interakcji z innymi i potrzebuje zaufania, przyjaźni i solidarności. To jest dobro, którym można się cieszyć „w pełni” wyłącznie, gdy się nim dzieli. Wskaźnikiem zdrowia chrześcijanina jest radość z bezinteresownego daru.

    Was wszystkich zawierzam Maryi, Uzdrowieniu chorych. Niech nam pomaga dzielić się darami otrzymanymi w duchu dialogu i wzajemnego przyjęcia, abyśmy żyli jak bracia i siostry, uważni na potrzeby jedni drugich, abyśmy wiedzieli, jak dawać z sercem hojnym i uczyli się radości z bezinteresownej służby. Z miłością zapewniam wszystkich o mojej bliskości w modlitwie i z serca udzielam Apostolskiego Błogosławieństwa. „

18.02.2019 r. – Miłość zawsze daje…,  uczą nas dziś dzieci

Mamy dziś miły  zaszczyt gościć w naszym Domu dzieci z Ogniska Misyjnego Iskra z Kopanicy wraz z Paniami: Edytą Gabała i Kamilą Maksymów. Dzieci od kilku już lat spotykają się z Panią Edytą na Ognisku Misyjnym przy Kościele Parafialnym w Kopanicy i sieją wszędzie dobro. Dzieci wcześniej przygotowały „paczkę niespodziankę” dla naszych chorych Mieszkanek i przyjechały sprawić większą radość przez inscenizacje przedstawienia o Świętej Matce Teresie z Kalkuty. Ich otwarte serca i dobroć rozjaśniły cały Dom .

Pani Edyta G. pracuje w Kopanicy od lutego 2014 roku. We wrześniu tego samego roku założyła dla dzieci Ognisko Misyjne „ISKRA”. Dzieci należące do Ogniska należą jednocześnie do Papieskiego Dzieła Misyjnego Dzieci z siedzibą w Warszawie. PDMD, dąży przede wszystkim do rozbudzenia w sercach dzieci miłości do misji oraz poczucia solidarności, tak duchowej  jak i materialnej,  wobec rówieśników na całym świecie. Do Ogniska należy 34 dzieci wieku od 7 do 12 lat. Dzieci podejmują wiele inicjatyw mających na celu nieść duchową, jak i materialną pomoc swoim rówieśnikom na całym świecie.  Jednocześnie świetnie się bawią, uczą nowych, ciekawych rzeczy i wspólnie spędzają czas :).

Co roku bierzemy udział – podaje p. Edyta – w Ogólnopolskiej akcji KOLĘDNIKÓW MISYJNYCH ( w tym roku robiliśmy to po raz 5!). Jak możemy pomagamy potrzebującym poprzez udział w wielu akcjach charytatywnych. W tym roku zaangażowałam szkołę w ogólnopolski projekt organizowany przez fundację BO WARTO  z Warszawy Pt. „Każdy powinien zobaczyć dobro w Twojej twarzy, w oczach i uśmiechu”. Więcej o projekcie pod linkiem poniżej:

http://www.fundacjabowarto.pl/kazdy-powinien-zobaczyc-dobroc-w-twojej-twarzy-w-oczach-i-w-usmiechu-w-mysl-matki-teresy-z-kalkuty/

Aby dzieci mogły poznać historię Matki Teresy z Kalkuty napisałam – podaje p. Edyta, specjalnie dla nich mini spektakl teatralny który dzisiaj Siostry i ich podopieczne mogły obejrzeć. Jako tytuł przedstawienia wybrałam słowa Matki Teresy MIŁOŚĆ NIE WYBIERA MIŁOŚĆ TYLKO DAJE. Nasze przedstawienie pokazaliśmy całej szkole podczas szkolnych rekolekcji dzięki temu wszyscy choć w telegraficznym skrócie poznali Matkę Teresę.

Co roku mam więcej chętnych dzieci do udziału w spotkaniach Ogniska, dlatego spotykamy się w dwóch grupach co tydzień. Na potrzeby przedstawienia poprosiłam o pomoc koleżankę Kamilę Maksymów, która bardzo mi pomagała podczas prób. Z nią właśnie dzisiaj przyjechałam do Sióstr – podaje p. Edyta. A my cieszymy się, że dobro zwycięża. Mamy większą radość, że to właśnie młode pokolenie i ich Rodzice popierają dobro.

Piękna treść dobrze znanej nam Świętej Matki Teresy z Kalkuty tak bardzo potrzebna dziś do naśladowania. Dzieci wspaniale wcieliły się w rolę poszczególnych postaci a ich ruchy, śpiew i tańce cudownie urozmaiciły przedstawienie. Był też czas na odwiedzenie chorych w salach oraz na modlitwę w Kaplicy.

W imieniu wszystkich naszych Mieszkanek, Sióstr i Pracowników naszego Domu wyrażamy słowa wdzięczności Paniom Edycie Gabała i Kamili Maksymów, Dzieciom z ich Rodzicami oraz Dyrekcji Szkoły Podstawowej w Kopanicy za ten piękny DAR – sianie DOBRA w tym pięknym przedstawieniu i upominkach przywiezionych dla naszych Mieszkanek.

W Kościele katolickim zbliża się  Wielki Post 6.03 – 18.04.2019 r. .

Przed nami: Popielec. 

    Środa Popielcowa to pierwszy dzień Wielkiego Postu, trwającego aż do Wielkanocy. Jest to dzień pokuty przypadający na 46 dni kalendarzowych (40-dniowy okres postu, bez wliczania niedziel) przed Wielkanocą.

Orędzie papieża Franciszka na Wielki Post 2019

    W Środę Popielcową katolików obowiązuje ograniczenie się do spożycia trzech posiłków – jednego do syta, i dwóch skromnych. Zgodnie z prawem kanonicznym obowiązek ten spoczywa na wszystkich wiernych w wieku od 18 do 59 lat. Niedozwolone jest również spożywanie potraw mięsnych.

    Choć w czasie uroczystości w świątyni w większości kościołów na świecie kapłan czyni popiołem znak krzyża na czole wiernych, w Polsce przyjął się zwyczaj posypywania głów popiołem. Kapłani mówią wtedy: ” Prochem jesteś i w proch się obrócisz” lub „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. Słowa te mają przypominać wierzącym o kruchości ludzkiego życia i zachęcać ich do duchowej odnowy. Obrzęd ten, zapoczątkowany już we wczesnym średniowieczu, symbolizuje skruchę oraz gotowość do pokuty, a jednocześnie przypomina o przemijaniu życia doczesnego. Nie wszyscy wiedzą, że popiół pochodzi ze spalonych palm, poświęconych rok wcześniej w Niedzielę Palmową.

    W różnych krajach obchodom Popielca towarzyszą inne ciekawe uroczystości. W Hiszpanii na przykład odbywa się pogrzeb wielkiej kukły w kształcie sardynki, w Peru zaś miejsce sardynki zajmują… skrzypce, symbolizujące huczny okres karnawału. Co ciekawe, Środa Popielcowa – choć jest świętem ruchomym – jeszcze nigdy nie przypadała w rok przestępny 29 lutego. Pierwszy Popielec tego dnia w historii będzie miał miejsce dopiero w 2096 roku.

    Wielki Post w tradycji chrześcijańskiej jest szczególnym czasem przygotowania do najważniejszych w roku świąt. Posypanie głów popiołem w Środę Popielcową ma być wyraźnym znakiem rozpoczęcia okresu zadumy nad kruchością życia, pokuty i modlitwy. Katolik ma w tym czasie szczególnie skupić się na swojej wierze i życiu duchowym. Ma uświadomić sobie nieuchronność śmierci i modlitwą, postem i jałmużną odpokutować za grzechy.

   W czasie Wielkiego Postu w kościołach odprawiane są specjalne nabożeństwa: w piątki „Droga Krzyżowa” a w niedzielę „Gorzkie żale”. Przez cały ten okres nie śpiewa się podczas mszy św. „Alleluja”. Wielki Post kończy się uroczystą Wigilia Paschalna w Wielka Sobotę.

   Dlaczego Wielki Post trwa 40 dni? To pamiątka czterdziestodniowego postu Jezusa na pustyni. Czterdzieści lat wędrowali też Izraelici po ucieczce z Egiptu, zanim dotarli do ziemi obiecanej. W pierwszych wiekach chrześcijaństwa Wielki Post obejmował  tylko Wielki Piątek i Wielką Sobotę. Z czasem się wydłużał aż na początku IV w. ustalono ostatecznie 40 dniowy okres pokuty.

    Zwyczaj posypywania głów popiołem powstał wraz z chrześcijańską praktyką pokutną, którą rozpoczynano okres Wielkiego Postu. Od 604 r. Wielki Post rozpoczynał się w środę, kiedy miał miejsce sakrament pokuty publicznej. Po odbytej spowiedzi pokutnicy byli wyprowadzani przed kościół (symboliczne wypędzenie Adama i Ewy z raju), gdzie biskup z prezbiterami sypał na ich głowy popiół parafrazując słowa z Księgi Rodzaju: „Pamiętaj człowiecze, że jesteś prochem i w proch się obrócisz; czyń pokutę, abyś miał życie wieczne” (Rdz 3, 19). W X wieku do publicznych pokutników zaczęli dołączać również inni wierni zgromadzeni w kościele, którzy także uważali się za grzeszników i chcieli pokutować. W 1091 r., idąc za postanowieniami synodu w Benewencie, przyjął się zwyczaj posypywania głów popiołem w środę rozpoczynającą Wielki Post, upowszechniony następnie w całym Kościele przez papieża Urbana II w 1099 r.. Od tej pory nazywa się ją też oficjalnie Środą Popielcową lub Popielcem. Ostatecznie została ona uprawomocniona w 1570 r., po reformie liturgicznej Soboru Trydenckiego (1545-1563).

    Obrzęd posypania głowy popiołem wcale nie wywodzi się z katolicyzmu, choć wzmianki o nim pojawiają się na kartach Biblii, np. w Księdze Jonasza czy Joela. Znany był w wielu kulturach i tradycjach – już w starożytnym Egipcie i Grecji. Znajdujemy go też u plemion indiańskich.

    Przed wiekami ludzie posypywali sobie głowy popiołem na przykład wtedy, gdy spotkało ich nieszczęście. Także, kiedy błagali Boga o przebaczenie win lub chcieli uprosić łaskę.

Przyjrzyjmy się teraz w jaki sposób obchodzono to święto w poprzednich wiekach na terenie Polski.

   Środa Popielcowa rygorystycznie zakazuje katolikom od 14 do 60 roku życia spożywania potraw mięsnych oraz ograniczenie posiłków do trzech dziennie, przy czym tylko raz dziennie można najeść się „do syta”. Wśród pokarmów nie może być mięsa, tłuszczu zwierzęcego, a niegdyś także także nabiału, zaś jeszcze do niedawna podstawowym pokarmem tego okresu był żur i śledzie.

   Rozpoczynając swój Wielki Post pamiętajmy, że jest to doskonały czas realnej i bardzo rzeczowej refleksji nad sobą i nad tym, co w moim życiu jest byle jakie i niegodne imienia chrześcijanina. Niech ten „czas upragniony” wzbudza we nas nadzieję, że z pomocą łaski Bożej i życzliwych mi ludzi możemy coś zmienić na lepsze w swoim życiu.  (Por.Gimnazjum nr.21 – Gdańsk)

Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami… .

11 – 17.03.2019 r. – Przeżywamy Rekolekcje zakonne Sióstr Opatrzności Bożej

W dniach od 11 do 17 marca w naszym Domu odbyły się rekolekcje dla Sióstr zakonnych naszego Zgromadzenia. Osoby duchowne swoje duchowe siły wzmacniają poprzez uczestnictwo w konferencjach i rekolekcjach duchownych. W rekolekcjach wzięły udział Siostry z różnych placówek a przewodniczył im O. dr Mirosław Adaszkiewicz OFM Conv., kustosz Sanktuarium z Niepokalanowa.

W tabernakulach świata czeka Miłość, głosił rekolekcjonista i dlatego po adoracji – byciu z Jezusem wychodzimy umocnieni. Św. Jan Paweł II wołał „ nigdy nie żałujmy czasu Jezusowi, dusza potrzebuje Boga, aby mogła żyć”. Wierzę, bo ufam Bogu. Jestem tu, bo On tak chciał. Wiara jest łaską, przysparza nam zupełnie inne widzenie świata. Wołajmy często „Panie przymnóż nam wiary” a wierzy ten, kto wypełnia wolę Boga. Muszę ciągle wznosić się w wierze. Bóg zawsze nas kocha musimy rozkochać się w Bogu. Gdy nasze serce napełni się Bogiem, to innych kochamy w Bogu. Wartość miłości – ile umiem dać, zrezygnować dla innych. Musimy czuwać mieć serce, które widzi. Musimy, jak gitara być „nastrojone” aby ukazywać piękno serca !!! Drogie Siostry, zawsze oddychajcie i żyjcie Bogiem. Dążcie do ideałów i gorąco pragnijcie nieba, siejcie miłość, dobroć i radość. Wpatrujmy się zawsze w oczy Matki, Ona zawsze troszczy się o nas.

Św. Maksymilian bity przez żołnierzy mówił „ Nic się nie stało…, wszystko dla Maryi Niepokalanej”.  Zawsze wierzył, był nieugięty a to wzmacniało innych więźniów. Pozwólmy się prowadzić Maryi, oddać się Maryi.

Obecność Maryi i Jezusa w naszym życiu jest zawsze owocna a wszystko będzie bardzo udane. Każdy, kto wzywa Maryją, zawsze się z Nią spotyka. Im większy grzesznik, tym Maryja bardziej się nim opiekuje, zawsze nam pomoże. Od Maryi uczmy się kochać Jezusa. Każde spotkanie z Maryja przybliża nam Jezusa. Ona, Maryja wychowuje nas. Wołajmy często Mamo pomóż nam. Odmawiajmy często różaniec, żadna książka nie nawróciła tylu ludzi, co modlitwa różańcowa.    Uczmy się Chrystusa z Maryją.

Mocno trzymajcie się Maryi – żeby Wasza ręka nigdy nie wyślizgnęła się z ręki Maryi. Sięgajcie wyżej po ideały. Mamy latać szybko, wysoko – ku niebu !!!

Kochaj Maryję teraz i w godzinę naszej śmierci. Amen

Na zakończenie rozważań rekolekcyjnych zaszczyciła nas swoją obecnością Matka Generalna naszego Zgromadzenia Antonina Kasjaniuk. Przeżyła z nami ostatnie godziny skupienia i poświęciła swój czas na zakończenie i miłe rozmowy z Siostrami, za co serdecznie dziękujemy.

20.03.2019 r. – Radosne chwile Imieninowe naszej Siostry Dyrektor .

Mamy radosne dni, świętowałyśmy uroczystość naszego Patrona Świętego Józefa a przy tej okazji świętujemy radosny dzień Imienin naszej Siostry Dyrektor.

Kochana Siostro Dyrektor
Z okazji imienin pragniemy złożyć gorące i serdeczne życzenia.
Niech Chrystus Pan, Dawca wszelkich łask
Darzy obfitością swoich darów, umacnia łaską
I błogosławi każdy dzień.
Matka Boża niech otacza Matczyną opieką,
Wstawia się u Swego Syna
I wyprasza potrzebne zdrowie, siły i cierpliwość.
Święty Józef, patron Siostry Dyrektor
Niech czuwa nad Siostrą i wspiera w służbie Panu Bogu i ludziom.
Pragniemy też podziękować
Kochanej Siostrze Dyrektor
Za dobre serce, za uśmiech i każdą posługę.
Szczęść Boże.

 Na dzisiejszy dzień, dzień Imienin siostry Dyrektor, s.Adriana z Mieszkankami przygotowała dalszy ciąg pięknego opowiadania Dawno, dawno temu…  autorstwa Ks. Bpa Józefa Zawitkowskiego.

   Autor wprowadzi nas w dziwny świat fantazyjnego opowiadania religijnego w świat baśni, gdzie wszystko zmienia barwy, gdzie się wszystko widzi i słyszy inaczej: gzie piękno dobro wyciska swój koloryt w umyśle i sercu. Warto czasem spojrzeć na otaczający ludzki świat oczyma dziecka i otworzyć się na Piękno, które dał nam Wielki Pan. Trzeba niekiedy przejść człowiekowi przez pustynie życia i spotkać na drodze Dobrego Pustelnika a razem z Nim w Bożym Ogrodzie przepiękne kwiaty, zwierzęta rośliny, pracowitą pszczółkę, żółwia Tuptusia, który kojąco działał na nerwy szlachetnego księżyca, wiernego Pimpusia. Zobaczmy więc, że każde stworzenie w Ogrodzie Wielkiego Pana ma swoje miejsce i rolę. Każdy może spotkać nawet w najlichszej chatynce Dobrego Pustelnika i z Nim długo…, długo wędrować, by kiedyś zasiąść z całym Pięknem i Dobrem za stołem Wielkiego Pana.

Niech więc radość, piękno i powab Lilii – niewinnego Kwiatu, pierwszorzędnej bohaterki opowieści Ks. Biskupa będzie znakiem czci dla Wielkiego Pana i Jego Matki – ze strony każdego „małego i dorosłego” Dziecka. Życzymy s.Dyrektor i wszystkim tu zebranym abyście mogli pobyć choć trochę szczęśliwi jak Pustelnik.

Zapraszamy !!!

Nasze miłe aktorki otrzymały salwę oklasków i naszą serdeczną wdzięczność. Siostra Dyrektor wyraziła swe ogromne zadowolenie i oczywiście wszyscy otrzymaliśmy dużo słodkości … . Dziękujemy.

W piątki Wielkiego Postu 2019 roku idziemy z Tobą, Jezu drogą krzyżową.

W każdy piątek Wielkiego Postu spieszymy do naszej kaplicy aby tam przeżywać drogę krzyżową. Mamy przygotowane obrazy ukazujące daną stację i w ten sposób możemy głębiej przeżywać te chwile cierpienia Pana Jezusa. Dziewczęta bardzo ochoczo włączają się do tłumaczenia poszczególnych stacji. Jest również z nami nasza Siostra Dyrektor.

STACJA I     Pan Jezus na śmierć skazany

Panie, jeszcze kilka dni temu święciłeś wielki triumf, a dziś oczekujesz na wyrok śmierci. Dla Ciebie jednak nie był on zaskoczeniem. U mnie jest odwrotnie. Każdą radość, przyjemność przyjmuje jako coś mi należnego cierpienie natomiast zawsze mnie zaskakuje i dziwi. Panie, proszę naucz mnie patrzeć na życie Twoimi oczami.

STACJA II     Pan Jezus bierze krzyż na swe ramiona

Krzyż na Twoich ramionach. Przygotowali go ludzie, którzy wypełniali wyrok Piłata Jednak, ja wiem, ze te belkę przygotowałem ja sam. To moje grzechy przyjąłeś na swe ramiona. Panie, proszę gdy przyjdzie mi dźwigać belkę mojego krzyża, spraw, abym się nie poddał, tylko Ciebie miał za przykład, a  krocząc za Tobą, doszedł do królestwa Ojca.

STACJA   III Pierwszy upadek

Złamał cię Panie brak sil, wyczerpanie. Dużo złożyło się na ten upadek. Człowiek idący obok nas przez życie też czasem nie wytrzymuje jest smutny, zdenerwowany, zrozpaczony. Warto pomyśleć, co go załamało, pod jakim krzyżem upadł  To mógł być drobiazg. Każdy bywa wrażliwy na coś innego-jeden na drwinę, inny na cierpienie fizyczne. Nie pamiętając o tym, sami możemy stać się przyczyną czyjegoś upadku.

STACJA IV   Pan Jezus spotyka swoją Matkę

Twoja Matka. Jej kochające ręce okazały się za krótkie. Tak jest na ziemi. Bywają sytuacje, gdy najbardziej kochający ludzie nie są w stanie pomoc, nie są w stanie usunąć cierpienia. Ich ręce, a nawet spojrzenie, okazują się niezdolne, by przebić mur samotności. To były dwie krzyżowe drogi-jedna Twoja, a druga -Twojej Matki. Panie 

STACJA V   Szymon z Cyreny pomaga dźwigać krzyż

Nie chciał, pragnął się wykręcić jednak zmusili go by Ci pomógł

My, tak często uciekamy od własnego krzyża Panie, prosimy pomóż przyjmować nam własny krzyż bez przymuszenia tak, abyśmy potrafili odnaleźć w nim radość z bliskości  Chrystusa. Niech krzyż, który dźwigamy wraz z Jezusem, nigdy nie zgasi Tej radości

STACJA VI   Św. Weronika ociera twarz

Ona miała zgadujące oczy. Wiedziała czym można sprawić radość Nie chodziło o pomoc w niesieniu krzyża, lecz o drobiazg, o otarcie Twojej twarzy, aby przywrócić jej dawny blask. Okazji do sprawienia radości człowiekowi jest wiele. Trzeba tylko umieć je  odgadnąć Czy wiemy jak sprawić radość bliźniemu, a czy potrafilibyśmy podać dłoń naszemu wrogowi.

STACJA  VII   Drugi upadek

Znowu brak sil Jezusowi.  Czasem brat obok upada inaczej niż Chrystus-upada w grzech. A  my dziwimy się, jak można było tak daleko zabrnąć.  Czy w tym wszystkim nie ma jednak także naszej winy, zaniedbania. Czy to nie z naszej strony czegoś zabrakło.

STACJA VIII   Pan Jezus pociesz płaczące niewiasty

Niewiasty płaczą nad Jezusem. On jednak kieruje ich zainteresowania ku najbliższym z ich własnego domu -płaczcie nad synami waszymi- Są przecież tacy, z którymi życie związało nas mocniej-rodzice, dzieci, brat, siostra, mąż, przyjaciel. O nich nie wolno zapomnieć, nawet gorliwie służąc innym. Maja do nas szczególne prawo.

Panie pomóż mi, abym dobro moich najbliższych nie przedkładał nad swoje dobro.

STACJA  IX     Trzeci upadek Pana Jezusa

Kolejne upadki Jezusa mogą stać się obrazem powtarzających się grzechów człowieka Własne wtedy trzeba, by stanął przy nim drugi człowiek i dodał sil, powiedział, ze można zacząć od nowa, pokazał wartości, których tamten w sobie nie dostrzegł, uważając się za przegranego.

STACJA  X   Obnażenie z szat

Zabrali Chrystusowi wszystko, nawet szaty. Człowiekowi tez wiele odbierają- jeden zabierze piec minut, drugi przemocą wkradnie się w jakiś sekret. Czy nie zabieramy drugiemu tego, co on chciałby zatrzymać dla siebie.  Spotkania z ludźmi są cenne jeśli prowadza do Boga. Jeśli nie- przyczyniają się do naszej porażki.

STACJA  XI     Pan Jezus przybity do krzyża

Objawiasz nam, Panie, samotność wśród wrogów Jesteś w rękach, które Cię niszczą. Dobrowolnie oddałeś się w te dłonie One ujmują Cię mocno, nie na znak przyjaźni i życzliwości, lecz po to, by Cię przyprawić o śmierć. Nieprzyjacielskie ręce nie usuwają samotności, one ja stwarzają.

STACJA  XII   Pan Jezus umiera na krzyżu

Samotność w krainie śmierci Dla nas to wielka tajemnica. Trzeba Głębokiej wiary, by wchodząc w krainę śmierci, odkryć, ze jest to droga do Domu Ojca, w którym nie ma ani śladu samotności Samotność dla człowieka dobrego kończy się w momencie śmierci, dla człowieka grzechu – dopiero się rozpoczyna. Panie, przepraszam za zło, jakie wyrządziłem drugiemu człowiekowi. Pragnę poprawy, proszę pomóż mi.

STACJA XIII   Zdjęcie z krzyża

Ostatnie chwile należą do matki. Otrzymała z powrotem swego Syna. Czy jest ból większy nad rozpacz Matki tulącej ramionach martwe ciało swojego Syna.  Ona współcierpiała, pomagała, brała udział w dziele naszego zbawienia.

STACJA  XIV   Złożenie do grobu

-Wykonało się- Martwe ciało owinięto w prześcieradło i złożono w wykutym grobie. Śmierć Stała się początkiem życia On umarł, abyśmy mieli życie Ciemny grób był tylko przejściem do światła zmartwychwstania On zmartwychwstał, abyśmy również mogli zmartwychwstać i być razem z Ojcem.  

Kończąc nasze spotkanie modlitewne śpiewamy głośno Jezus daje nam zbawienie … i Jezus siłą mą, Jezus pieśnią mego życia … . Chyba całe niebo raduje się z tego radosnego wyznania. Na zakończenie głos zabiera Siostra Dyrektor. Radość i ogromne zadowolenie z tych przeżyć jest nie do ukrycia. Wyraża ogromne zadowolenie z tak głębokiego i serdecznego zaangażowania naszych Mieszkanek dziękując również za wkład w przygotowanie i prowadzenie organizatorom.

14.03.2019 r. – Niedziela Palmowa

Przeżywanie Niedzieli Palmowej związane jest z rozważaniem wjazdu Pana Jezusa do Jerozolimy na osiołku. To wydarzenie przynosi jednak znacznie szerszą symbolikę możemy czytać za: Stanisław Twarowski SJ  Radość Niedzieli Palmowej w kontekście wydarzeń Wielkiego Tygodnia. Dlaczego Pan Jezus zbliża się do Jerozolimy od strony Góry Oliwnej? Dlaczego jedzie na osiołku? Dlaczego ludzie ścielą płaszcze i kładą gałązki?  Odpowiedzi na te pytania należy szukać we wcześniejszych wydarzeniach opisanych w Starym Testamencie, w Chrystusie bowiem wypełniają się starotestamentowe zapowiedzi o mesjaszu. Popatrzmy na symbol Góry Oliwnej, przez tą właśnie górę uciekał król Dawid przed Absalomem (2Sm 15,30), tu w Chrystusie mamy obraz powrotu króla. Zachariasz i Joel zapowiadali przyjście mesjasza od strony Góry Oliwnej (Za 14,4-5; Jl 3,3-4; 4.2), są to konkretne zapowiedzi, których wypełnienie dokonuje się w wydarzeniu z Niedzieli Palmowej. gałązki w rękach ludzi witających króla mają swoje źródło w Psalmie 118, który mówi, aby „Błogosławionego, który przybywa w imię Pańskie” witać z gałązkami w rękach (Ps 118,26-27). Wszystko to wskazuje, że atmosfera wjazdu Chrystusa do Jerozolimy jest atmosferą, która towarzyszy przybyciu króla. Trochę zastanawiający może jest w naszym spojrzeniu osioł, dlaczego przyszły król wjeżdża na takim zwierzęciu? Jednak i ten symbol nie jest bez znaczenia, Zachariasz zapowiadał, że mesjański król Izraela przybędzie na „oślątku” (Za 9,9-10). Dodać tu też należy, że osiołek niosący króla jest symbolem rządów pokoju a np. koń byłby symbolem wojny. Symbolika wjazdu Chrystusa do Jerozolimy ukazuje, że Jezus przybywa jako król do swojego miasta, przynosi ze sobą błogosławieństwo i powodzenie dla Świętego Miasta a przez nie dla całego narodu … .W liturgii Mszy św. Niedzieli Palmowej czytana jest Męka Pańska, daje to straszny kontrast temu co się działo tego dnia i temu co nastąpiło kilka dni później. Kontrast ten przynosi refleksję, że niestety w naszym życiu często bywa podobnie, wielokrotnie po chwilach uniesienia, po chwilach ciepłego spotkania z Chrystusem przychodzi czas zapomnienia o tym przeżyciu i zupełne odwrócenie się od uznawanych wówczas wartości.

Jeszcze głębiej ukażą to kolejne wydarzenia Wielkiego Tygodnia. Pamiętajmy jednak, że po nich przychodzi zmartwychwstanie ale Zmartwychwstały przychodzi tylko do tych, którzy go naprawdę kochali. Nie wszyscy ludzie cieszący się przybyciem Jezusa do Jerozolimy w Niedzielę Palmową przeżywali radość Zmartwychwstania.

Nasze Mieszkanki przygotowane przez s.Adrianę w pięknych tradycyjnych strojach i z palmami w dłoniach oczekiwały na udział w Eucharystii. Na zakończenie O.Wojciech – nasz kapelan poprosił dostojne Damy na środek aby jeszcze raz podkreślić ważność tradycji, obejrzeć piękne palmy przygotowane również przez Dziewczęta pod kierownictwem s.Adriany.

I tak mogliśmy wszyscy wołać: Chrystus Wodzem, Chrystus Królem,

Chrystus, Chrystus Władcą nam !!!

Na ten wielki dzień powstały nasze palmy . 

18.04.2019 r. – Życzenia Świąteczne od Starostwa Powiatu

Dni Świąteczne są wspaniałą okazją do spotkań, wyrażania serdeczności a szczególnie okazywania ciepła tym najbardziej tego potrzebującym – chorym.

   Dzisiejszego dnia Jacek Skrobisz Starosta Powiatu –  odwiedził DPS w Wielkiej Wsi. Na ręce Siostry Dyrektor Pan Starosta złożył najlepsze życzenia świąteczne.

Jedna z naszych Mieszkanek odwzajemniła życzenia Wielkanocne w imieniu wszystkich tu obecnych. Dla wyrażenia wdzięczności i serdeczności nasze Mieszkanki wręczyły zacnym Gościom przez siebie wykonane pamiątki Wesołe baranki.‎ Wyrażamy wdzięczność Panu Staroście za pamięć, życzenia oraz przekazane podopiecznym dary serca.

Wesołe baranki wszystkim się kłaniają … .

30.04.2019 r. – Składamy najlepsze życzenia dla Ojca Wojciecha

Czcigodny Ojcze

Z okazji Imienin Życzymy Ojcu zdrowia, wszelkiego szczęścia, spokoju i pogody ducha. Niech Boski Zbawiciel – Najwyższy Kapłan udziela mocy ducha Świętego, daje siły do głoszenia Dobrej Nowiny, prowadzi Ojca po pięknej, choć czasami nie łatwej drodze powołania, niech zawsze błogosławi w pasterskich działaniach , niech wspiera i będzie źródłem radości. A Maryja Niepokalana – Królowa kapłanów i Patronka zgromadzenia niech zawsze będzie Orędowniczką u Boga.

Szczęść Boże .

Gdzie niebo i ziemia spotykają się … .

Było dwóch zakonników, którzy przeczytali w pewnej starej księdze, że na końcu świata znajduje się miejsce, w którym niebo i ziemia spotykają się i zaczyna się Królestwo Boże … . I rozpoczyna się ciekawa dysputa: Bracie! Musimy znaleźć to miejsce ! Tak i nie wrócimy, dopóki go nie znajdziemy, chodźmy, ni traćmy czasu … . Wędrowali przez pola i łąki, przez lasy i góry choć często dokuczało im słońce…, lub silny wiejący wiatr… .

Skończyły się zapasy, brakowało sił ale w drodze nie ustawali … . Po drodze znaleźli miłość w rodzinie …, ale to nie dla nich więc szli dalej.

Spotkali Rolnika pracującego na roli, szczęśliwego i pytali również, może On wie, gdzie spotyka się niebo z ziemią … ? I tak szli przez świat podtrzymując na duchu jeden drugiego, spotykając wiele niebezpieczeństw. Wreszcie ujrzeli przed sobą wielkie drzwi i ogarnęło ich ciepło. Jeden z nich zawołał: Tak, to te drzwi o których Czytaliśmy, znaleźliśmy to, czego szukaliśmy!

Zapukali i z drżeniem serca zobaczyli, że te drzwi są otwarte …, zobaczyli stary drewniany krzyż i ich własny pokój. Zrozumieli, że Królestwo Boże zaczyna się na ziemi, w miejscu, które Bóg przeznaczył dla nas.

Zapukali i z drżeniem serca zobaczyli, że te drzwi są otwarte …, zobaczyli stary drewniany krzyż i ich własny pokój. Zrozumieli, że Królestwo Boże zaczyna się na ziemi, w miejscu, które Bóg przeznaczył dla nas. Życzymy czcigodnemu Solenizantowi i nam wszystkim, aby każdy dzień był miłym spotkaniem z innymi już tu na ziemi. Solenizant i wszyscy zebrani Goście nagrodzili aktorów gromkimi brawami.

16.05.2019 r. – Zwiedzamy piękne ZOO w Wrocławiu

Nasze Mieszkanki pod opieką Sióstr wybrały się na wymarzoną wycieczkę. Od kilku dni najważniejszym tematem było przygotowanie do wycieczki i oczywiście co tam ciekawego zobaczą. Każda z wyjeżdżających miała swój własny plecak a w nim najbardziej potrzebne przybory i oczywiście smaczne kanapki… .

Wszystkie Dziewczęta uważnie oglądają spotykane widoki. Często słuchały o różnych zwierzętach a teraz mogą je zobaczyć bardzo osobiście. I tak z uwagą śledzą lamy, jelenie, za bramą zobaczyły sarny,  misia, jaszczurki, żółwie i małże, węże. Jola zauważa ryby, konia, inne natomiast zebry, osła, strusia, niedźwiadka i żubra.

I jak można zauważyć po ostatnim zdjęciu blisko już Afrykarium i ciekawe zwierzęta. Zachwyca nas to Afrykarium. Oglądamy tu czaple, hipopotamy, wielkie ryby płaszczki, kotiki afrykańskie  potem z tarasu pingwiny i piękny kwiat z drzewa.

Na moment przeniosłyśmy się w nieziemską aurę …. ale Jola przypomina, że to już koniec i zaprasza do zejścia na niziny … i to czynimy. Trochę rozczarowane ale bardzo zadowolone z tych cudownych przeżyć zbliżamy się ku końcowi tej wycieczki. Jeszcze na zakończenie pyszny posiłek i wracamy do Domu.

I tu bardzo dziękujemy Siostrze Dyrektor i innym Siostrom za zorganizowanie tej wspaniałej wycieczki. 

Bóg zapłać !!!

1-31. 05. 2019 r. – Wielbimy Maryję śpiewając Litanię Loretańską

Witaj maj, piękny maj …

  Miesiąc maj od wielu lat kojarzy nam się ze śpiewaną Litanią do Matki Bożej. Śpiewały to nasze Babcie, śpiewały Mamy, śpiewaliśmy z sąsiadami przy kapliczce Matki Bożej. Miesiąc Maj – ten piękny, kolorowy i bardzo radosny przybliżał do Maryi i z Nią kojarzył nasze życie. Śpiewając litanię polecaliśmy zawsze Rodzinne intencje, prosiliśmy o Boże łaski dla Ojczyzny, Ojca Świętego i całego Kościoła … i czuliśmy Bożą opiekę nad nami. Dziś również, jak każdego dnia w maju spieszymy do naszej kaplicy aby modlić się śpiewaną litanią. Mieszkanki kochają Pana Jezusa, kochają Maryję i z ogromną radością przychodzą do kaplicy. Każdego dnia polecamy różne intencje i bardzo cieszy fakt, iż Dziewczęta wspaniale pamiętają o swoich Rodzinach, naszym Domu i o Osobach, które proszą nas o wstawiennictwo w ich sprawach. Cieszy nas bardzo częsta obecność naszej Siostry Dyrektor, która razem z nami radośnie wielbi Maryję. Mamy przygotowane teksty Litanii i gorącym sercem śpiewamy naszą majówkę.

21.05.2019 r. – Wycieczka do Palmiarni w Poznaniu.

   Dzisiejszego dnia mamy bardzo miły zaszczyt spędzić mile czas w Parku Wilsona w Poznaniu. Siostra Dominika i inne Siostry już od kilku dni przygotowują wszystko do miłej wycieczki. Nasza radość każdego dnia przybiera więcej wagi, aż trudno nam się doczekać tego dnia. Siostra Dyrektor bardzo skrupulatnie włącza się w przygotowanie tej radosnej niespodzianki a Dziewczęta już nie mogą się doczekać. Pragniemy więc oglądać piękny park a w nim: ryby, palmy, kaktusy, płazy i inne. I już przy wejściu czytamy, że Palmiarnia Poznańska to jeden z najstarszych w Europie ogrodów tego typu. Jej unikalne zbiory to 17 tys. roślin należących do 1100 gatunków.

Ryby, Palmy, Kaktusy, Płazy, Różne

I kończymy wycieczkę wspaniałymi zakupami w sklepie i pysznymi lodami … .

I na koniec pyszne lody … . Dziękujemy pięknie !!!

26.05.2019 r. – Przeżywamy uroczystą Mszę Świętą nowych Kapłanów.

Mamy dziś wielki zaszczyt gościć w naszym Domu dwóch nowych kapłanów: Cezarego Klocek OMI i Marcina Dyra OMI, którzy wczoraj, tj. 25 maja, w kościele pw. św. Jakuba Większego w Obrze przyjęli święcenia kapłańskie. Szafarzem sakramentu był ks. abp Stanisław Gądecki, metropolita poznański. 

Dziś więc witamy dostojnych Gości w  naszej Kaplicy i w naszej Wspólnocie. Cieszy nas fakt, że będzie to pierwsza Msza Święta przez nich sprawowana. Bardzo serdecznie przywitał i wprowadził kapłanów nasz ks. Kapelan Ojciec Wojciech R. OMI. Podczas sprawowanej Mszy świętej mogliśmy wysłuchać wzniosłego kazania a potem przyjąć błogosławieństwo prymicyjne, za co serdecznie dziękujemy.

 Dzień święceń kapłańskich to niezwykły dzień nie tylko dla Księży, ale i dla Nas. Wspólnie z Księżmi chcemy cieszyć się tą chwilą i uczcić dzień, w którym Księża zaczną pełnić w pełni swoją posługę kapłańską.
Z tej okazji życzymy Ojcom w imieniu swoim, jak i całej Wspólnoty Kościoła, żeby nie tylko takie dni, jak dzisiaj, ale każdy dzień przypominał jak wielką nadzieję pokłada w Was Pan Bóg. Gdyby nie Jego wstawiennictwo, nie byłoby powołań kapłańskich. To ogromny dar zesłany prosto z nieba.

Przyjmij z ust dziecka pozdrowienie
Po Twojej pierwszej Mszy św. Ofierze
Przyjmij, księże tu ode mnie
Jak mi moje serce każe

Niech praca co Cie czeka
Wszędzie miłość Boga wzmaga
A Bożych łask opieka
Całe życie Ci pomaga

Módl się za nas do Jezusa
Łącz nas zawsze z Panem Bogiem
Aby kiedyś u Chrystusa
Żywot nasz był wiecznie błogim

Bardzo cieszymy się tym dzisiejszym spotkaniem, dziękujemy za modlitwę i ze swej strony obiecujemy ciągłe wstawiennictwo przed Chrystusem, pierwszym Kapłanem i Jego i naszą Matką – Maryją. By z każdym dniem była ona coraz doskonalsza. Życzymy by każdy dzień spędzony we Wspólnocie Kościoła dodawał Ojcom nowych doświadczeń, uczył życia, dostarczał nowych sił,

Szczęść Boże.

2 czerwca 2019 r. w Kościele p.w NMP Wniebowziętej w Kopanicy nasz drogi Ojciec Cezary Klocek sprawował o  godz. 11.00 Mszę Św. prymicyjną . Po zakończonej Mszy Św. wszyscy Przyjaciele i Rodzina przeszli do Świetlicy Strażackiej na dalsze świętowanie. Nasze Mieszkanki złożyły tam najlepsze życzenia drogiemu Prymicjantowi. 

Otrzymałem przed chwilą telefon z pogotowia ratunkowego, aby natychmiast zbadać tego księdza nowego…., Bo nie wiem, czy z Nim jest wszystko w porządku, muszę zobaczyć, czy nie potrzebuje opatrunku. Nigdy człowiek nie może powiedzieć, jaka choroba może też w nim siedzieć. Więc, co się ma stać, niech się stanie.  Proszę bliżej Księże… na badanie., proszę oddychać – mocno oddychać. O, co za płuca, aż miło słyszeć. Księże Prymicjancie, z takimi płucami możesz konkurować nawet z organami a oracje śpiewać głośno i śmiało, Aby w kościele jak jedno brzmiało.A teraz proszę otworzyć usta… o księże widzę coś bardzo ciekawego, w Twoim sercu widzę, że jesteś także lekarzem dusz – łask szafarzem. A więc Księże Prymicjancie, jesteśmy koledzy. Według swojej wiedzy, ja leczę ciało. Ty masz leczyć dusze, które przyjdą w skrusze. Więc podajmy sobie ręce, kochany kolego. Wspólnie ludzi będziemy leczyć od wszelkiego złego.

29.05.2019 r. – Rozpoczynamy wesołe przeżywanie Dnia Dziecka

Zbliża się bardzo miły dzień dla wszystkich dzieci. W naszym Domu Siostra Dyrektor zabiega zawsze o to, aby wszyscy radośnie przeżywali te dni … a szczególnie nasze Mieszkanki, które przecież są najbardziej umiłowaną cząstką społeczeństwa. Wszyscy cieszą się widząc s.Adrianę przygotowującą specjalny program do zabaw, konkurów i oczywiście smakołyków a na końcu oczywiście zabaw tanecznych. Tak więc dziś s.Dyrektor uroczyście rozpoczyna cudne chwile dla zabaw i radości. Oczywiście w takich momentach spieszy z radosną pomocą także nasz Ojciec Wojciech OMI.

Czekają nas różne gry, zabawy i eksperymenty

Eksperymenty z jajkiem:

• oddzielanie żółtka od białka za pomocą butelki
• umieszczanie jajka w butelce
• bańki mydlane – jedna w drugiej 3 szt.
• dmuchanie balonów za pomocą sody, octu i butelki
• balony stawiają włosy do góry
• wirujący wianek balonowy
• różne gry i zabawy sportowe
• Które raki mają liście, itp……?         
• jaka potrawa ma oczy ?
• Kto mówi wszystkimi językami?

Zmęczone zabawą zasiadamy do pysznej kiełbaski … .

I tak minął pierwszy dzień radości …,

dziś 30.05. następne radości, dalej tańce i zabawy. ‎

4 – 7. 06. 2019 r. – Jedziemy nad piękne morze 

W dniach od  4 do 7 czerwca gupa Mieszkanek DPS-u wraz z trzema Siostrami wybrała się na wycieczkę. Na początku dotarłyśmy do miejscowości Karwia, tam były nasze 2 noclegi ale i morze tuż, tuż … , więc późne popołudnie spędziłyśmy na plaży i pluskaniu się w morzu.

Kolejnego dnia po smacznym śniadaniu udałyśmy się na Hel. Piękna, słoneczna pogoda sprzyjała, by dotrzeć na cypel Helu. Dziewczęta były bardzo dzielne chociaż spory kawałek trzeba było pokonać pieszo… .

W nagrodę, po powrocie były pyszne lody a także do obejrzenia Fokarium w Helu, które aktualnie liczy 6 fok, w tym 2 samce i 4 samice . Miałyśmy okazje obejrzeć karmienie fok.

Po południu byłyśmy na Mszy Św. a następnie udałyśmy się jeszcze do Jastrzębiej Góry. Tu znajduje się pamiątkowy obelisk, który wyznacza najdalej wysunięte na północ miejsce Polsce. A następnie pyszna obiadokolacja .

 W kolejnym dniu naszej wesołej wycieczki udałyśmy się do Sanktuarium Matki Bożej w Gietrzwałdzie k/ Olsztyna. Po drodze wstąpiłyśmy do Malborka. Tu oczywiście byłyśmy w ogromnym zamku, który usytuowany jest na prawym brzegu Nogatu. Jest to zamek krzyżacki z XIII wieku, największy na świecie pod względem powierzchni i największa twierdza w Europie. Zwiedzanie tego zamku wymagało dużo wysiłku i czasu, ale wszystkie byłyśmy zadowolone, bo wytrwałyśmy do końca jego zwiedzania z niczego nie rezygnując. Jednak, nie sposób było ominąć Grunwald – Pole Bitwy – obejmujący łąki i tereny zalesione, zespół pomnikowy oraz ruiny kaplicy pobitewnej. To wszystko stanowi cały obszar, na którym rozegrała się bitwa pod Grunwaldem w 1410 roku. 

I tak byłyśmy w prawdziwym Zamku …, aż trudno wychodzić, ale na koniec jeszcze mała niespodzianka, prawdziwi Rycerze sprawują nad nami pieczę … i zapraszają na kolejne spotkanie.

A na zakończenie mamy miłą niespodziankę: spotkanie z Matką Bożą.

Objawienia w Gietrzwałdzie – seria jedynych zatwierdzonych przez Kościół objawień w Polsce, które wydarzyły się we wsi Gietrzwałd (na Warmii) w roku 1877, kiedy to od 27 czerwca do 16 września, na przykościelnym klonie, Matka Boża objawiała się dwóm dziewczynkom. Objawienia były badane przez władze kościelne w trakcie ich trwania. Maryja miała powiedzieć, że Kościół na ziemiach polskich nie będzie prześladowany, a polskich kapłanów będzie więcej, jeśli ludzie będą się modlić i odmawiać różaniec. Przemawiała do nich po polsku, w gwarze warmińskiej. Wzmocniło to ruch polski na Warmii, zacieśniło więzi między Kościołem katolickim a polskim ruchem patriotycznym, a także utrwaliło kult maryjny w Polsce.

 I tak nieco zmęczone, ale bardzo szczęśliwe, napełnione mocą od Matki Bożej powracamy do Domu, aby dzielić się radością i wiedzą z innymi.

Bardzo dziękujemy serdecznie Siostrze Dyrektor i innym Siostrom za ten wielki i bardzo miły dar. Dziewczęta mogły zwiedzać nowe, śliczne miejsca ale nade wszystko radowały się ciepłą atmosferą i mocą z Nieba … .

Wielkie Bóg zapłać !!!

19.07.2019 r. – Witamy młodzież Oazową w naszym Domu

Mamy dziś  miły zaszczyt gościć w naszym Domu Oazę Dzieci Bożych z Poznania wraz z Opiekunami. Nasi zaprzyjaźnieni ojcowie Oblaci z Obry swój wakacyjny czas poświęcają na rozwój duchowy i cielesny zarówno dzieci, jak i młodzieży. W te właśnie dni przebywają tam dzieci – duża, bo aż 49 osobowa grupa dzieci z Poznania w raz z animatorami – ich przywódcami…, opiekunami. Jest wesoło, bo słychać grę gitarową i pobożnie. I właśnie dziś gościmy tę wesołą grupę. Nasze Mieszkanki lubią Gości. Chętnie zapraszają do swoich pokoi a najbardziej cieszą się ze wspólnych śpiewów.

Oaza Dzieci Bożych jest formą przeżyciowych rekolekcji zamkniętych, których celem jest doświadczenie obecności Boga – kochającego Ojca oraz bycie we wspólnocie, która żyje według ideału Dziecka Bożego. Program Oazy Dzieci Bożych przewiduje m.in. codzienną modlitwę, przeżywanie Eucharystii, wspólne śpiewy, spotkania w małej grupie, zdobywanie sprawności, pogodny wieczór, wyprawy odkrywcze i poznawcze. Oaza nie jest kolonią, obozem czy inną formą wypoczynku dzieci i młodzieży, ale przede wszystkim przeżyciowymi rekolekcjami realizowanymi według charyzmatu Ruchu Światło-Życie powierzonego Sł. Bożemu ks. Franciszkowi Blachnickiemu dla odnowy Kościoła.

Tak więc miło spędzamy czas, Dzieci wprowadzają miłą atmosferę a Mieszkanki radują się widząc nowe, radosne twarze. Po radosnych rozmowach, śpiewach dzieci wraz z animatorami przeszli do kaplicy aby tam uczestniczyć w Mszy Świętej. Słychać było piękny śpiew .

Pragniemy serdecznie podziękować miłym Gościom za te odwiedziny i mile spędzony czas.

Bóg zapłać !!!

26.08.2019 r. – Pragniemy serdecznie podziękować … .

Pożegnanie

Jest nam ogromnie przykro, że odchodzisz od nas.

Trudno nam oprzeć się wzruszeniu,

Kiedy zawsze pogodna byłaś

I często pochylona w skupieniu

Za nas wszystkich się modliłaś

– recytują dziś nasze Mieszkanki dla Siostry Dyrektor Lauretty B.

Każdy z nas lubi mieszkać w Domu i trudno potem wyjeżdżać do innych ludzi, wydarzeń. Nasze Dziewczęta przygotowane przez siostrę Adrianę dziękują dziś Siostrze Dyrektor za lata miłej pracy, za serdeczność, okazaną dobroć i ciągły uśmiech.

Przeżywamy w naszym Domu spotkanie z Panem naszej Mieszkanki Anny M.

23.08.2019 roku odeszła na spotkanie z Panem nasza Ania M. Ania była miłą, cichą dziewczynką. Lubiła się uśmiechać i chyba tym odwdzięczała się za okazywana pomoc, opiekę. I chociaż kontakt z Anią był ograniczony, to była nasza Ania. Miała 41 lat a ciągle była Anią … .

W uroczystym pogrzebie wzięła udział Rodzina zmarłej, Siostry Opatrzności Bożej na czele z Dyrekcją, pod których opieką jest ten Dom, Mieszkanki Domu, Pracownicy tejże Placówki i tu trzeba podkreślić, że na takie Uroczystości przychodzą również pracownicy, którzy już są na zasłużonym odpoczynku. I szczególnie w takich chwilach tworzymy DOM. Uroczystościom przewodniczył Kapelan tejże Placówki, który zawsze z otwartym sercem służy nam swoją posługa i pomocą Ojciec Wojciech Ruszniak OMI za co z całego serca dziękujemy.

Pomimo smutnej uroczystości czujemy, że Ania cieszy się ze spotkania z Jezusem i z nieba się do nas uśmiecha. Aniu spoczywaj w pokoju razem ze wszystkimi Aniołami.

Kochana Aniu wstawiaj się za nami u Pana …

1-31 X. 2019 roku – Wielbimy Boga modlitwą różańcową .

1 października rozpoczął się miesiąc różańca świętego. W kościołach i kaplicach przez cały miesiąc ludzie gromadzą się na modlitwie różańcowej. Różaniec święty to najbardziej znana i rozpowszechniona forma nabożeństwa do Najświętszej Maryi Panny. W naszym Domu Mieszkanki spieszą do Kaplicy aby tam wielbić Boga przez Maryję. I tu wyrażamy wielką wdzięczność Siostrom i Paniom pracującym w naszym Domu, za codzienną pomoc w przyprowadzaniu naszych Dziewcząt do kaplicy. Mieszkanki bardzo chętnie włączają się w modlitwę i z wielką dumą prowadzą wskazane Zdrowaś Maryjo … a wszyscy recytują Święta Maryjo … .

Dziś mamy szczególny dzień – Dzień Papieski i nasze Mieszkanki recytują dla Św. Jana Pawła II wiersze upamiętniające tego Wielkiego Polaka. Od początku swego pontyfikatu św. Jan Paweł II zachęcał do odmawiania różańca. W dniu 29 października 1978 roku mówił do wiernych: Różaniec „to modlitwa, którą bardzo ukochałem. Przedziwna modlitwa! Przedziwna w swej prostocie i głębi zarazem. […] Oto bowiem na kanwie słów pozdrowienia anielskiego przesuwają się przed oczyma naszej duszy główne momenty z życia Jezusa Chrystusa.Równocześnie zaś w te same dziesiątki różańca serce nasze może wprowadzić wszystkie sprawy, które składają się na życie człowieka, rodziny, narodu, Kościoła, ludzkości. Sprawy osobiste, sprawy naszych bliźnich, zwłaszcza tych, którzy są nam najbliżsi, tych, o których najbardziej się troszczymy. W ten sposób ta prosta modlitwa różańcowa pulsuje niejako życiem ludzkim.

Korzystając z myśli Świętego Papieża włączamy w intencje modlitewne naszych bliskich, rodziny i tych, którzy prosili nas o modlitwę. Nasze serca promienieją radością chwalenia Pana i Jego Matki Maryi. Dziś mamy również miłą niespodzianką. Nawiedza nas nasza nowa Siostra Dyrektor s. Paula Bielecka, razem z nami modli się na różańcu i przynosi miłą niespodziankę. Jednak rozmowę rozpoczyna od wyrażenia wielkiego zadowolenia z naszyh spotkań. Dziękuje szczególnie Siostrze za prowadzenie tych nabożeństw a dla wszystkich przynosi miłe smakołyki. Dziękujemy za obecność S.Dyrektor z nami, za Jej serdeczność i okazane serce.

16.10.2019 r. – Młodzież z Nietążkowa pomaga

Mieszkankom DPS-u w Wielkiej Wsi

Rozpoczynamy kolejny Rok Szkolny po odpoczynku wakacyjnym.  Wszystkie Szkoły tętnią już szkolnym rytmem … . W naszym Domu zajęcia z Mieszkankami także nabierają szkolnego tępa. I dziś mamy ogromną radość z odwiedzin młodych ludzi wraz z Nauczycielami. Młodzież z Zespołu Szkół Ponadpodstawowych im. Jana Kasprowicza w Nietążkowie z różnych klas: I glb, I sla, III tsi, II trsz, II trz i I gta razem z P. Sylwią Budzińską, Ks. Markiem Smólskim i P.Wojciechem Ciesielskim przyjechali do pomocy przy kiszeniu kapusty. Dla naszego Domu jest to wspaniały dobry uczynek !!! Mieszkanek jest tu dużo …, kapusta ślicznie obrodziła a przy obieraniu i kiszeniu kapusty każde dłonie są potrzebne.

Nasze Dziewczęta zawsze bardzo cieszą się z przyjazdu Gości. Więc, gdy po zakończonej pracy zacni Goście odwiedzili Mieszkanki w ich pokojach słychać i widać było wielkie zadowolenie.

Nasi Goście przed wyjazdem nawiedzili także kaplicę aby tam pokłonić się Panu Jezusowi.

W imieniu wszystkich Mieszkanek i Pracowników Siostra Dyrektor wyraziła serdeczną wdzięczność za okazaną dobroć i serdeczność. 

Bóg zapłać.

Piękna złota jesień 2019 rok

Jesienne liście   Ewa Szelburg-Zarembina

27.11.2019 r. – Radosne Imieninki w naszym Domu

Imieniny – dzień radosny, pełen kwiatów, zapach wiosny.

Wszyscy złożyć chcą życzenia: zdrowia, szczęścia, powodzenia.

Niech Wam słońce zawsze świeci i niech czas radośnie leci!

Niech odejdą smutki, złości i powróci czas radości!

Te życzenia, nie z daleka, płyną jak wzburzona rzeka.

I choć skromnie ułożone, są dziś dla Was  przeznaczone!

W tym uroczystym Dniu Imienin wszyscy spieszą do Solenizantek z najlepszymi życzeniami. Dziewczęta cieszą się bardzo z tego radosnego dnia. Przy stole widać smaczne słodkości a w świetlicy czeka nas wspaniała, taneczna zabawa. Siostra Dyrektor składa Solenizantkom najlepsze życzenia wręczając miłe upominki a Ojciec Wojciech przygrywa i rozpoczyna śpiewy i tańce.

1.12.2019 r. – Witamy Świętego Mikołaja z prezentamiMamy dziś miły zaszczyt gościć w naszym Domu bardzo zacnego Gościa –

ŚWIĘTEGO MIKOŁAJA .

s.Adriana z Mieszkankami wita naszych Miłych Gości, bo przecież Mikołaj przybywa z pomocnikami – Aniołami. Dziewczęta wcześniej przygotowane witają ich recytowanymi wierszami:

Dobrocią swą zasłynął wkoło A gdy do nas przyszedł też zrobiło się wesoło, Bo ten dobry Święty nie oszczędził trudu By radość przynieść dzieciom wszystkich ludów.	Przed wielu laty w niewielkiej krainie Był sobie człowiek, który do dziś słynie Był On biskupem w niebogatym mieście I służył Bogu całym sobą wreszcie. Kim był ten Kapłan wszyscy pewnie wiecie ! To Św. Mikołaj wędrujący po świecie
Święty Mikołaju  drogi Idziesz do nas z wysokiego nieba Zobaczyć, czego nam potrzeba. Witam Cię serdecznie Przyrzekamy Ci grzecznie, być dobrymi, posłusznymi i zawsze pilnymi.	Mój kochany dobry ŚWIĘTY, Wiem, żeś bardzo jest zajęty, Bo układasz w torebeczki Różne śliczne podaruneczki. Już się szczerze przyznać wolę, Bom jest psotnik urwipołeć. Lubię psocić nie na żarty Bywam czasem też uparta. Nawet mówić Ci nie trzeba Bo Ty widzisz wszystko z nieba. A że jesteś dziaduś złoty Myślę, że i tak dasz coś w prezencie.

I tak przywitany i uradowany ŚWIĘTY MIKOŁAJ z uśmiechem i serdecznością wręczał wszystkim upominki przechodzą do poszczególnych grup – pokoi.

Grupa I

Grupa II

Grupa III

Grupa IV

Grupa V

I tu pragniemy wyrazić słowa serdecznej wdzięczności Ojcom z Wyższego Seminarium Duchownego w Obrze za tę miłą posługę Braci Kleryków w corocznym radowaniu naszych Mieszkanek Mikołajkowymi radościami.

Bóg zapłać !!!

18.12.2019 r. – Dzieci ze Szkoły Podstawowej  z Kargowej

w naszym Domu

Nauczyciele z Kargowej wraz z Dziećmi sprawili nam dzisiaj wielką radość. Mogliśmy już powoli przeżywać zbliżające się Święta Bożego Narodzenia. Głównym zwiastunem był oczywiście Mikołaj. Jak można zauważyć w sceniczne role wcielili się również nauczyciele szkolni, rodzice i uczniowie. Faktycznie, świąteczną radością tętnił cały dom.

Było dużo świątecznej radości ale dzieci zachwyciły nas szczególnie pięknym tańcem. 

Wszystkie stroje i rekwizyty starannie dopracowane wprowadzały nadziemską aurę.

Pragniemy serdecznie podziękować Dyrekcji Szkoły Podstawowej w Kargowej za umożliwienie Uczniom miłego spotkania z naszymi Mieszkankami. Szczególne wyrazy uszanowania i wdzięczności przekazujemy wszystkim zaangażowanym Nauczycielom i Rodzicom. Wykonaliście Państwo piękne dzieło, wkładając w to dużo trudu i umiejętności.

Dziękujemy za zbierane i przywiezione upominki dla naszych Mieszkanek.

Za całe spotkanie serdecznie dziękujemy staropolskim Bóg zapłać !!!

19.12.2019 r. – Życzenia Świąteczne od Starostwa Powiatu

24.12.2019 rok – Przeżywamy dziś piękny wieczór wigilijny

Wigilia Bożego Narodzenia w naszym Domu była w tym roku wyjątkowa. Spotkanie rozpoczęła dyrektor DPS siostra Paula Bielecka witając ciepło wszystkich mieszkańców oraz naszego księdza kapelana Ojca Wojciecha Ruszniak. W świąteczny klimat pełen zadumy a jednocześnie radości  wprowadził nas śpiew kolęd przy podkładzie gitarowym naszego kapelana. Wspólnie wykonaliśmy kilka kolęd co sprawiło, że mogliśmy poczuć się jedną, wielką rodziną. Po odczytaniu Ewangelii o Narodzeniu Pańskim połamaliśmy się opłatkiem i składaliśmy sobie nawzajem życzenia.

Padało wiele ciepłych i miłych słów, pojawiały się łzy wzruszenia. Pełni radości wspólnie zasiedliśmy do wigilijnego stołu, na którym znalazły się tradycyjne potrawy wigilijne. Rozmowy, śpiew kolęd, piękne świąteczne dekoracje, uśmiechy i życzliwe spojrzenia – wszystko wokół sprawiło, że w naszych sercach zagościła radość, miłość i pokój.

25.12.2019 r. – Świętujemy radosny dzień urodzin naszej najmłodszej Mieszkanki.

Dzisiaj nawet mały smoczek
Przyszedł na Twój 4 roczek.
Przyjmij więc od niego kwiatka,
Na te Twoje 4 latka,
Wszystkiego najlepszego!

Przeżywamy bardzo miły dzień. Nasza najmłodsza Dziewczynka świętuje swoje 4 urodzinki. Cały Dom raduje się tym dniem a radość jest tym większa, że obchodzimy również Święta Bożego Narodzenia. W grupie V wielka radość…, upieczony tort, kawa zaparzona czeka a Dziewczęta i Opiekunowie głośno śpiewają tradycyjne 100 lat. 

Ile drzew rośnie w lesie,
Ile ciężarów siłacz uniesie,
Ile uciągnie lokomotywa,
Ile włosów liczy lwia grzywa,
Ile ciastek w ciastkarni,
A bułek w piekarni,
Tyle szczęścia i słodyczy
W dniu urodzin wszyscy Domownicy Tobie Ewuniu życzą.

29.12.2019 r. – Radosne kolędowanie w kaplicy

Czas świąteczny każdego dnia nabiera coraz bardziej radosnej aury. Dzisiejszego dnia spieszymy do kaplicy uwielbiać Pana śpiewem kolęd. Od samego początku dołącza do nas nasz Ojciec Wojciech i śpiewanie, kolędowanie nabiera milszego kształtu.

Oczywiście nie mogło zabraknąć „Dzisiaj w Betlejem … ” . A skoro Betlejem , to i wiersze o Bożym Narodzeniu … .

Jasełka, jasełka, Zielona jodełka, Światełkami błyska, A przed nią kołyska.

Dziś jest Boże Narodzenie, Co przyniosło nam zbawienie, Radość nas ogarnia wielka, Zabawimy się w jasełka.

Będziemy tu pięknie śpiewać, Tak, że nikt nie będzie ziewać, Patrzcie więc tatusie, mamy, I wy dzieci. Zaczynamy!

Atmosfera dostojna i bardzo miła, każdy z nas może być z Jezusem Nowonarodzonym bardzo blisko. Możemy podchodzić adorować, przytulać Dzieciątko do swego serca… . I tu wspaniale pomaga Ojciec Kapelan – dla dziewcząt, które nie mogą podejść do szopki – podaje Maleńkiego Jezusa, aby każda mogła Go ucałować – adorować. To niesłychane chwile, Jezus – Bóg w maleńkim Dzieciątku tak blisko. Z wielką, czułą pomocą przychodzi również Siostra Dyrektor …, otrzymujemy słodkie, pyszne batoniki – serdecznie dziękujemy .  Mamy „niebo na ziemi” !!!

Pokój naszej Polsce
Pokój narodowi
I wam pokój gospodarze
I temu domowi  
Niech wam Boże Dziecię
Rączką błogosławi
Niechaj was i wasz dobytek
W zdrowiu pozostawi .